Jan Barszczewski
Szlachcic Zawalnia, czyli Białoruś w fantastycznych opowiadaniach 1846
Jan Barszczewski (ur. 1794 (data wątpliwa), zm. 12 marca 1851 roku) - polski i białoruski pisarz, poeta, wydawca. Pisał po polsku i białorusku.
Urodził się powiecie połockim, w rodzinie greko-katolickiego kapłana szlacheckiego pochodzenia. Uczył się w połockim kolegium jezuickim. Pierwszy znany biografom utwór napisał po polsku, lecz kolejne pisał także po białorusku.
W latach 20. i 30. XIX wieku utrzymywał się z prywatnego nauczania. Potem dużo podróżował, zmieniał miejsca zamieszkania. Bywał w Petersburgu, ale i na zachodzie Europy. W trakcie podróży zaznajomił się z Adamem Mickiewiczem i Tarasem Szewczenką. Od około połowy lat 40. zamieszkał w Cudnowie, na zaproszenie tamtejszej elity polskiej. Zamieszkał w majątku Rzewuskich. W końcu lat 40. zachorował na suchoty. Zmarł po długiej, kilkuletniej chorobie. Pochowany został w Cudnowie.
Pisał wiersze i opowiadania. Jego główne dzieło to Szlachcic Zawalnia, czyli Białoruś w fantastycznych opowiadaniach, wydane w 1846 roku w języku polskim i dopiero w 1990 roku (sic!) w języku białoruskim. W swoich utworach poruszał chętnie tematy folklorystyczne oraz romantyczno-wzniosłego poczucia miłości do Ojczyzny.
Źródło: "http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Barszczewski"
Jan Barszczewski (ur. 1794 (data wątpliwa), zm. 12 marca 1851 roku) - polski i białoruski pisarz, poeta, wydawca. Pisał po polsku i białorusku.
Urodził się powiecie połockim, w rodzinie greko-katolickiego kapłana szlacheckiego pochodzenia. Uczył się w połockim kolegium jezuickim. Pierwszy znany biografom utwór napisał po polsku, lecz kolejne pisał także po białorusku.
W latach 20. i 30. XIX wieku utrzymywał się z prywatnego nauczania. Potem dużo podróżował, zmieniał miejsca zamieszkania. Bywał w Petersburgu, ale i na zachodzie Europy. W trakcie podróży zaznajomił się z Adamem Mickiewiczem i Tarasem Szewczenką. Od około połowy lat 40. zamieszkał w Cudnowie, na zaproszenie tamtejszej elity polskiej. Zamieszkał w majątku Rzewuskich. W końcu lat 40. zachorował na suchoty. Zmarł po długiej, kilkuletniej chorobie. Pochowany został w Cudnowie.
Pisał wiersze i opowiadania. Jego główne dzieło to Szlachcic Zawalnia, czyli Białoruś w fantastycznych opowiadaniach, wydane w 1846 roku w języku polskim i dopiero w 1990 roku (sic!) w języku białoruskim. W swoich utworach poruszał chętnie tematy folklorystyczne oraz romantyczno-wzniosłego poczucia miłości do Ojczyzny.
Źródło: "http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Barszczewski"
Archiwum bloga
-
▼
2007
(20)
-
▼
września
(20)
- Szlachcic Zawalnia, czyli Białoruś w fantastycznyc...
- Bez tytułu
- SZKIC POŁNOCNEJ BIAŁEJRUSI.
- SZLACHCIC ZAWALNIA.
- POWIEŚĆ PIERWSZA. O CZARNOKSIĘŻNIKU, I O ZMII WYLĘ...
- POWIEŚĆ DRUGA. ZUCHWAŁE POSTĘPKI.
- POWIEŚĆ TRZECIA. KORONA WĘŻA.
- POWIEŚĆ CZWARTA. WILKOŁAK.
- WSPOMNIENIA Z ODWIEDZIN STRON RODZINNYCH.
- POŁOCK.
- RYBAK ROĆKA.
- KOWALOWA AUHINIA
- POWIEŚĆ PIĄTA. RODZIMA PLAMKA NA USTACH
- FRANCISZEK ŚLEPY.
- POWIEŚĆ SZÓSTA. PŁACZKA.
- SYN BURZY.
- BURZA.
- ORGANISTA Z ROSONA.
- POWIEŚĆ SIÓDMA. DUCHY OGNISTE.
- WIGILJA BOŻEGO NARODZENIA. Obudziłem się i leżąc j...
-
▼
września
(20)
niedziela, 30 września 2007
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz